خرید اتریوم

اتریوم (ETH) چیست؟ | راهنمای جامع ارز دیجیتال Ethereum

اتریوم (ETH) یک پلتفرم بلاکچینی غیرمتمرکز و اوپن سورس است که در سال ۲۰۱۳ توسط ویتالیک بوترین و هم بنیان گذارانش پیشنهاد و در سال ۲۰۱۵ راه اندازی شد. این پلتفرم به طور قابل توجهی فراتر از انتقال ساده ارز دیجیتال عمل می کند و نوآوری اصلی آن در قابلیت پشتیبانی از قراردادهای هوشمند نهفته است. این قابلیت به توسعه دهندگان امکان می دهد برنامه های کاربردی غیرمتمرکز (DApps) را ایجاد و اجرا کنند. اتریوم به عنوان یک جهش انقلابی در فناوری بلاکچین، به عنوان یک پلتفرم محاسباتی غیرمتمرکز و یک اکوسیستم ارز دیجیتال عمل می کند. برخلاف پلتفرم های سنتی و قدیمی، اتریوم محیطی کامل و حرفه ای فراهم می کند که توسعه دهندگان می توانند در آن برنامه های پیچیده ایجاد کرده، خدمات مالی را اتوماتیک کنند و شکل های جدیدی از تعامل دیجیتال را به وجود آورند. این شبکه بلاکچین عمومی به عنوان یک پایگاه داده بزرگ از کامپیوترها عمل می کند که به طور همزمان به روزرسانی و نگهداری می شود و از مکانیزم اجماع Proof of Stake (PoS) برای اطمینان از توافق نودها بر سر وضعیت بلاکچین بهره می گیرد. Ethereum با استفاده از فناوری بلاکچین به تسهیل قراردادهای هوشمند و تبادل ارزهای دیجیتال بدون واسطه می پردازد و به توسعه دهندگان اجازه می دهد برنامه های غیرمتمرکز متنوعی در این بستر ایجاد کنند. در حالی که بیت کوین همچنان محبوب ترین ارز دیجیتال است، رشد سریع اتریوم باعث گمانه زنی هایی شده که ممکن است به زودی در کاربرد از بیت کوین پیشی بگیرد. اتریوم با معرفی قابلیت های جدید مانند برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند، پتانسیل بلاکچین را فراتر از بیت کوین گسترش داده و منجر به ایجاد یک اکوسیستم پویا و چندمنظوره شده که می تواند صنایع مختلف را دگرگون سازد.

ویتالیک بوترین: خالق و ایده پرداز اصلی اتریوم

ویتالیک بوترین، برنامه نویس روسی - کانادایی نابغه ای است که پشت اتریوم قرار دارد. این فرد در سال ۱۹۹۴ متولد و خیلی زود با تکنولوژی بلاکچین آشنا شد و پتانسیل عظیم آن را فراتر از چشم انداز بیت کوین به عنوان طلای دیجیتال تشخیص داد. بوترین در سن ۱۸ سالگی، مجله بیت کوین را بنیان گذاری نمود و در آنجا به بررسی قابلیت های شبکه های غیرمتمرکز پرداخت. با این حال آنچه واقعاً باعث تغییر چشم انداز دنیای رمزارزها شد، خلق اتریوم توسط او بود. با اتریوم، بوترین مفهوم قراردادهای هوشمند را معرفی کرد و دنیایی جدید از برنامه های غیرمتمرکز را ایجاد نمود. آنچه که به عنوان یک ایده جسورانه آغاز شد، اکنون به جنبشی جهانی تبدیل شده که نحوه نگرش ما به پول و اینترنت را تغییر داده است.

اینترنتی از نوع جدید

برای درک دلیل موفقیت سریع اتریوم، دنیایی را تصور کنید که تمام رویدادهای آن به صورت یک کد، مهر و موم شده است. در این دنیا، اگر نیاز به اجاره یک آپارتمان داشته باشید یک قرارداد هوشمند می تواند پرداخت شما را تضمین و کلیدهای دیجیتال را به محض رسیدن به تاریخ مقرر آزاد نماید. با گذشت روزها و ماه ها، توسعه دهندگان بیشتری به پلتفرم Ethereum روی آوردند و با اشتیاق به خلق برنامه های غیرمتمرکزی پرداختند که می توانستند هرکاری که شما فکرش را بکنید انجام دهند. به این شکل اتریوم توانست در مدت کوتاهی، به یک نماد انقلابی در حوزه اینترنت تبدیل شود. در واقع ایده اتریوم از یک جایی به بعد تنها زاییده فکر ویتالیک نبود؛ بلکه یک جهان جدید به شمار می رفت که با گذر زمان هر روز در حال گسترش بود.

در این میان، رمزارز اتر (ETH) به عنوان شریان حیاتی شبکه Ethereum، نقش پررنگی در پیشبرد اهداف این پلتفرم ایفا می کند. هر تعاملی در این شبکه، از راه اندازی یک برنامه غیرمتمرکز جدید گرفته تا ایجاد یک NFT، به نوعی وابسته به ETH است. اتر تضمین می کند که چرخ های این ماشین غیرمتمرکز به حرکت ادامه دهند و اعتبارسنج ها برای پردازش تراکنش ها و ایمن کردن شبکه انگیزه بگیرند. 

نقشه راه اتریوم؛ تاریخچه شکل گیری و بررسی ارتقاءها

تکامل اتریوم از طریق مجموعه ای از پیشنهادات جامعه محور به نام پیشنهادهای بهبود اتریوم (EIPs) صورت می پذیرد. EIPs به عنوان یک فرآیند رسمی برای پیشنهاد، بحث و پیاده سازی تغییرات در شبکه اتریوم عمل می کنند. این پیشنهادات شامل تغییرات کوچک فنی تا ارتقاءهای بزرگ شبکه می شوند و برای بهبود عملکرد، مقیاس پذیری و امنیت Ethereum ضروری هستند. در واقع هر EIP انگیزه پشت تغییر پیشنهادی، جزئیات فنی و تأثیرات مورد انتظار بر شبکه را تشریح می کند. این پیشنهادات یک چرخه ساختاریافته را دنبال نموده که شامل بحث های جامعه، آزمایش و تصویب یا رد نهایی می شود. پس از پذیرش، یک EIP ممکن است در ارتقاء آینده گنجانده شود و به Ethereum کمک کند تا با چالش های جدید سازگار شده و کارایی کلی خود را بهبود بخشد. جامعه اتریوم سیستم مشخصی را برای تحقیق و توسعه ارتقاءها ایجاد کرده و براین اساس بروزرسانی های خود را ترتیب می دهد. این سیستم شامل پروسه زیر می باشد:

1. مرحله ایده و پیش نویس: توسعه دهندگان، محققان یا اعضای جامعه ایده های جدیدی را بر اساس نیازهای مشاهده شده، روندهای صنعتی یا تحقیقات نوآورانه پیشنهاد می دهند. این ایده ها معمولاً در جامعه به بحث گذاشته می شوند تا تأثیر آنها ارزیابی شود.

2. پیشنهاد EIP: اگر یک ایده حمایت کسب کند به مرحله رسمی EIP منتقل می شود؛ جایی که به طور دقیق مستند می شود. این پیشنهاد مشکل مورد نظر، راه حل و مشخصات فنی را توضیح می دهد.

3. بررسی و بحث: جامعه اتریوم که شامل توسعه دهندگان اصلی و ذینفعان می باشند، EIP را بررسی می کنند. این فرآیند آزاد اجازه می دهد تا بازخورد، بهبودها و اصلاحات بر اساس ورودی های جامعه انجام شود.

4. آزمایش و توسعه: EIPهای امیدوارکننده وارد مرحله آزمایش می شوند. در اینجا، توسعه دهندگان تغییرات پیشنهادی را در شبکه های آزمایشی شبیه سازی می کنند تا اثربخشی آنها، رفع اشکالات و سازگاری با ویژگی های موجود را ارزیابی کنند.

5. گنجاندن در ارتقاءهای شبکه: اگر آزمایش موفقیت آمیز باشد، EIP برای گنجاندن در ارتقاء آتی Ethereum برنامه ریزی می شود.

EIPهای بنیادی در شبکه اتریوم

فرآیند ساختاریافته آپدیت های اتریوم تضمین می کند که این شبکه همچنان یک پروژه جامعه محور و مشارکتی باقی بماند. تعدادی از EIPهای بنیادی که در شبکه اتریوم پیاده سازی شده اند عبارتند از:

• فرانتیر (Frontier) - ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵: اولین انتشار شبکه اتریوم بود، یک پیاده سازی ابتدایی برای توسعه دهندگان.
• ذوب فرانتیر (Frontier Thawing) – ۷ سپتامبر ۲۰۱۵: این به روزرسانی محدودیت گس در هر بلاک را افزایش داد و بستر را برای ارتقاءهای آینده فراهم نمود.
• هوم استد (Homestead) – ۱۴ مارس ۲۰۱۶: این ارتقاء تغییرات پروتکل و شبکه ای را معرفی و قابلیت های شبکه را افزایش داد.
• فورک DAO – ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۶: در پاسخ به هک DAO، این فورک وجوه را از قرارداد آسیب پذیر به یک قرارداد جدید منتقل کرد.
• سوت نارنجی (Tangerine Whistle) – ۱۸ اکتبر ۲۰۱۶: این فورک مسائل مربوط به سلامت شبکه را برطرف کرد.
• اژدهای جعلی (Spurious Dragon) – ۲۲ نوامبر ۲۰۱۶: پاسخی دیگر به حملات DoS، این به روزرسانی قیمت گذاری اپ کدها را تنظیم کرد.
• بیزانتیوم (Byzantium) – ۱۶ اکتبر ۲۰۱۷: این ارتقاء پاداش بلاک را کاهش داد.
• کنستانتینوپول (Constantinople) – ۲۸ فوریه ۲۰۱۹: بهینه سازی هزینه های گس و تعامل با آدرس های ایجاد نشده را معرفی کرد.
• استانبول (Istanbul) – ۸ دسامبر ۲۰۱۹: هزینه های گس را بهینه کرد و عملکرد راه حل های لایه ۲ را بهبود بخشید.
• کوه یخ مویری (Muir Glacier) – ۲ ژانویه ۲۰۲۰: بمب سختی اتریوم (مدت زمان لازم برای استخراج بلاک ها در بلاکچین اتریوم) را به تعویق انداخت.
• قرارداد سپرده استیکینگ – ۱۴ اکتبر ۲۰۲۰: قابلیت استیکینگ را به Ethereum معرفی کرد.
• پیدایش زنجیره بیکن – ۱ دسامبر ۲۰۲۰: در این به روزرسانی زنجیره بیکن راه اندازی شد.
• برلین – ۱۵ آوریل ۲۰۲۰: هزینه های گس را بهینه کرد.
• لندن – ۵ اوت ۲۰۲۱: این آپدیت EIP-1559 را معرفی کرد.
• آلتایر – ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱: پشتیبانی از «کمیته های هماهنگ کننده» را اضافه کرد.
• یخچال پیکان – ۹ دسامبر ۲۰۲۱: بمب سختی اتریوم را مجدداً به تأخیر انداخت.
• یخچال خاکستری – ۳۰ ژوئن ۲۰۲۲: مشابه یخچال پیکان، بمب سختی اتریوم را بیشتر به تعویق انداخت.
• بلاتریکس – ۶ سپتامبر ۲۰۲۲: زنجیره بیکن را برای ادغام آماده کرد.
• پاریس (ادغام) - ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲: مکانیزم شبکه Ethereum را به اثبات سهام تغییر داد.
• شانگهای-کاپلا (شاپلا) – ۱۲ آوریل ۲۰۲۳: برداشت های استیکینگ را فعال کرد.
• کنکون-دنِب (دنکان) – ۱۳ مارس ۲۰۲۴: مقیاس پذیری شبکه اتریوم را بهبود بخشید.

اجزای کلیدی اکوسیستم اتریوم

چارچوب جهانی و غیرمتمرکز قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (یا به اصطلاح DApps) چیزی است که در مرکز توجه اتریوم قرار دارد. این هدف از طریق چند ویژگی کلیدی محقق می شود که در این بخش از صفحه مخصوص اتریوم در سایت صرافی آی او به آن ها اشاره کرده ایم.

قراردادهای هوشمند

قراردادهای هوشمند توافق نامه هایی خوداجرا هستند که شرایط آنها در کد درج شده است. آنها برای اجرا شدن به شرایط خاصی نیاز داشته و به این ترتیب نیازی به ورودی های خارجی ندارند. این قراردادها در بسیاری از حوزه ها ضروری و کاربردی هستند. کاربرد این قراردادها در پلتفرم های امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) که وام دهی و وام گیری خودکار را فراهم می کنند و در سیستم های مدیریت زنجیره تأمین کارآمد نیز کاربرد دارند کاملاً ملموس می باشد. برای مثال، یک قرارداد هوشمند می تواند مالکیت دارایی دیجیتال را بلافاصله پس از دریافت پرداخت منتقل کند یا به فریلنسری پس از تأیید کار توسط مشتری، وجه پرداخت کند. این روش از طریق فرآیندهای خودکار، نیاز به واسطه ها را از بین می برد و موجب صرفه جویی اقتصادی و افزایش کارایی در حوزه های مختلف می شود.

برنامه های غیرمتمرکز (dApps)

برنامه های غیرمتمرکز بر روی شبکه ای توزیع شده به نام بلاکچین کار می کنند و توسط هیچ مرجع خاصی کنترل نمی شوند. از ویژگی های بارز فناوری بلاکچین، شفافیت، تغییرناپذیری و مقاومت در برابر سانسور است. از جمله برنامه های مهمی در شبکه اتریوم توسعه یافته اند می توان به صرافی های غیرمتمرکزی مانند یونی سواپ، پلتفرم های وام دهی مانند آوه و بازارهای NFT و پروژه هایی مانند اوپن سی اشاره کرد. ویژگی های غیرمتمرکز بودن این برنامه ها منجر به افزایش امنیت، مالکیت داده های کاربر و مقاومت در برابر نقاط شکست منفرد می شود. به عنوان مثال، یک صرافی غیرمتمرکز به کاربران اجازه می دهد ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به واگذاری کنترل دارایی های خود به یک مرجع مرکزی مبادله کنند.

ماشین مجازی اتریوم (EVM)

عملکرد ماشین مجازی اتریوم (EVM) برای اکوسیستم اتریوم بسیار مهم است. این سیستم با اجرای قراردادهای هوشمند و به روزرسانی وضعیت شبکه به صورت بلاک به بلاک، بر روی نرم افزار کامل تورینگ اجرا می شود. EVM نقش کلیدی برای توسعه دهندگان ایفا می کند، زیرا این بستر محیطی برای اجرای قراردادهای هوشمند فراهم کرده و از تداخل بین برنامه ها جلوگیری می نماید و تشکیل برنامه های پیشرفته و تعاملی بر روی بلاکچین را تسهیل می بخشد. به لطف قابلیت های منحصر به فرد EVM، اتریوم به پلتفرم ترجیحی برای توسعه دهندگانی تبدیل شده که به ساخت برنامه های بلاکچین علاقه مندند. محیط اجرایی بهینه Ethereum از ایجاد برنامه هایی که به طور پیش بینی پذیر در سراسر شبکه عمل می کنند، پشتیبانی کرده و خلاقیت و سازگاری را بیش از پیش در بین آن ها ترویج می دهد.

ارز دیجیتال اتر (ETH)

اتر به عنوان ارز دیجیتال مبتنی بر شبکه اتریوم عمل می کند. این ارز کاربردهای متعددی در اکوسیستم Ethereum داشته و یک عنصر کلیدی به شمار می رود. ETH به عنوان یک ارز دیجیتال امکان انجام معاملات میان افراد را تسهیل بخشیده و باعث می شود افراد بتوانند بدون وابستگی به واسطه ها انتقال ارزش را صورت دهند. علاوه بر این، هنگام انجام تراکنش ها در شبکه اتریوم (که شامل قراردادهای هوشمند یا توکن ها هستند) هزینه های گس یا هزینه های تراکنش با رمزارز ETH پوشش داده می شود. این استراتژی قیمت گذاری به استفاده کارآمدتر از منابع شبکه کمک می کند. در چارچوب الگوریتم اثبات سهام اتریوم، ETH به عنوان پاداش به اعتبارسنج ها برای تأمین امنیت شبکه ارائه می شود. توانایی ETH به عنوان وسیله پرداخت و منبعی برای شبکه Ethereum، استفاده گسترده و بهبود جایگاه آن را تضمین می کند.

بررسی نحوه عملکرد بلاکچین اتریوم

اتریوم، همانند بیت کوین، بر پایه فناوری بلاکچین ساخته شده اما بلاکچین اتریوم انعطاف پذیرتر طراحی شده است. بلاکچین بیت کوین عمدتاً به عنوان دفتر کل برای تراکنش های مالی عمل می کند، در حالی که بلاکچین اتریوم علاوه بر ردیابی تراکنش ها، قادر به اجرای کدها (قراردادهای هوشمند) نیز می باشد. این قابلیت امکان توسعه برنامه های پیچیده غیرمتمرکز را بر روی این بلاکچین فراهم می کند. علاوه بر این، در ساختار حساب ها، اتریوم از روشی متفاوت نسبت به بیت کوین استفاده می کند که به آن اجازه می دهد موجودی هر حساب را پیگیری کرده و توسعه منطق قرارداد هوشمند پیشرفته تر را ساده تر سازد. همچنین، اتریوم دارای فواصل زمانی کوتاه تری برای تأیید تراکنش نسبت به بیت کوین است که آن را برای اجرای برنامه های پیچیده تر که تعداد کاربران زیادی دارند مناسب تر می سازد.

مکانیزم اجماع

همانطور که در قسمت بالا اشاره کردیم، در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲، تغییری اساسی به نام «ادغام» در سیستم بلاکچین اتریوم ایجاد شد که آن را از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) منتقل کرد. این تغییر مصرف انرژی را تا ۹۹.۹۵ درصد کاهش داد و Ethereum را به یک پروژه کاملاً سبز و دوستدار محیط زیست تبدیل کرد. همچنین، اثبات سهام امنیت و غیرمتمرکز بودن شبکه را بهبود بخشید. این تغییر به افراد اجازه می دهد با توجه به توان محاسباتی خود، ETH را برای اعتبارسنجی تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید به کار گیرند. این امر هزینه های حمله به شبکه را افزایش می دهد و کار هکرها را بسیار سخت و پیچیده می سازد. مکانیزم اثبات سهام بهبودهایی در مقیاس پذیری، افزایش سرعت تراکنش ها و کاهش هزینه ها را نیز در پی دارد که این بهبودها در حال حاضر کاملاً محسوس می باشند.

حساب های اتریوم

اتریوم از مدل حساب محور با دو نوع حساب استفاده می کند: حساب های خارجی و حساب های قرارداد. حساب های خارجی با استفاده از کلیدهای خصوصی برای تراکنش ها فعال می شوند و کاربران معمولاً با این حساب ها برای انتقال یا دریافت ETH یا توکن ها تعامل دارند. این حساب ها قادر به ذخیره کد قراردادهای هوشمند نیستند. حساب های قرارداد، درست برعکس حساب های شخصی عمل کرده و توسط کد قرارداد مدیریت می شوند و به هنگام فعال سازی تراکنش ها یا پیام ها از دیگر قراردادها، کد را اجرا می کنند. این حساب ها امکان تعامل با دیگر قراردادها و توسعه برنامه های غیرمتمرکز پیچیده را فراهم می سازند.

گره ها و شبکه اتریوم

شبکه اتریوم شامل هزاران گره (یا نود - node) است که نرم افزار کلاینت اتریوم را اجرا می کنند. این گره ها نسخه کاملی از بلاکچین اتریوم را نگهداری کرده، بلاک ها و تراکنش های جدید را اعتبارسنجی نموده و با هماهنگی وضعیت شبکه را تعیین می کنند. به محض اینکه کاربر تراکنشی را آغاز کند، این تراکنش به تعدادی از نودهای Ethereum ارسال شده و به یک بلاک گروه بندی می شود و سپس در سراسر شبکه توزیه می گردد. ساختار غیرمتمرکز اتریوم که از گره ها تشکیل شده، آن را از سانسور و نقاط شکست واحد محافظت می کند. علاوه بر این حضور چندین گره به امنیت شبکه کمک نموده و اتریوم را به محیطی ایده آل برای برنامه های غیرمتمرکز مالی (دیفای) تبدیل می کند.

ساختار اکوسیستم اتریوم

اکوسیستم اتریوم به بخش های مختلفی گسترش یافته که هر یک به طور منحصر به فرد از قابلیت های این پلتفرم بهره می برند. این بخش ها شامل حوزه مالی غیرمتمرکز (DeFi)، توکن های غیرقابل تعویض (NFT) و سازمان های خودمختار غیرمتمرکز (DAOs) می باشند. در ادامه هر یک از این بخش ها را به صورت مختصر شرح داده ایم:

بخش خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi)

برنامه های حوزه دیفای خدمات مالی گسترده ای را ارائه می دهند که نیازی به واسطه های سنتی نداشته و به شکل کاملاً غیرمتمرکز عمل می کنند. پلتفرم هایی مانند Aave و Compound به کاربران اجازه می دهند تا بدون نیاز به سیستم بانکی سنتی، وام گرفته یا انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال را قرض بگیرند. همچنین صرافی های غیرمتمرکز مانند یونی سواپ و سوشی سواپ امکان معامله و مبادله مستقیم توکن ها از کیف پول های مجازی را بدون نیاز به ساخت حساب یا احراز هویت در صرافی های متمرکز فراهم می کنند. در طول این سال ها، توسعه برنامه های DeFi به طور قابل توجهی افزایش یافته و میلیاردها دلار دارایی به این پروتکل ها منتقل شده است. این امر نشان دهنده توجه بیشتر جامعه کاربران به برنامه های مالی غیرمتمرکز بوده و فرصتی برای اتریوم است تا روش های موجود در مؤسسات مالی متمرکز را به چالش بکشد.

توکن های غیرقابل تعویض (NFT)

NFTها دارایی های دیجیتال منحصر به فردی هستند که رشد آن ها در حوزه های مختلف دیدگاه ما را نسبت به مالکیت دیجیتال تغییر داده است. هنرمندان می توانند با فروش مستقیم NFTها به کلکسیونرها، کمیابی آثار دیجیتال خود را تأیید کرده و مالکیت آن ها را به صورت کامل به افراد دیگر منتقل نمایند. در حال حاضر NFTها ابزارهایی هستند که به کاربران اجازه می دهند به طور قانونی دارایی های دیجیتال خود را مالک شده و به راحتی آن ها را بین بسترهای مختلف جابجا کنند. با افزایش شناخت NFTها و توجه بیش از پیش به Ethereum به عنوان یکی از بسترهای اصلی این آثار هنری دیجیتال، این بلاکچین فرصت آن را دارد تا فراتر از یک شبکه مالی ساده، جایگاه خود را در بین طیف گسترده تری از کاربران تثبیت نماید.

سازمان های خودمختار غیرمتمرکز (DAO)

DAOها سازمان هایی هستند که بر پایه قراردادهای هوشمند و رأی گیری جامعه محور بر اساس فناوری بلاکچین اداره می شوند. این سازمان ها چارچوب جدیدی برای سازمان ها و نحوه تصمیم گیری ها ارائه می دهند. DAO خزانه داری جامعه را اداره نموده و به دارندگان رمزارز اجازه می دهد تا به طور مشترک درباره تخصیص وجوه تصمیم گیری کنند. این تشکیلات خودگران همچنین به عنوان ابزاری برای تأمین مالی پروژه های بلاکچینی عمل می کنند و به اعضای جامعه اجازه می دهند تا درباره پروژه هایی که باید تأمین مالی شوند، رأی دهند. در حوزه DeFi، بسیاری از پروتکل ها از حکمرانی DAO پیروی می کنند که در آن صاحبان توکن ها درباره تنظیمات پارامترها و به روزرسانی های نرم افزاری رأی می دهند. این چارچوب حکمرانی غیرمتمرکز به توسعه توانمندسازی جامعه کمک کرده و تضمین می کند که پروتکل با اهداف کاربران خود سازگار باقی بماند.

مفاهیم پایه در اکوسیستم اتریوم

۱. اتر (ETH) به عنوان ارز دیجیتال بومی پروتکل اتریوم عمل می کند و علاوه بر نقش ذخیره ارزش، برای اجرای برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند به کار می رود.

۲. مانند بیت کوین که یک دفتر کل غیرقابل تغییر برای تراکنش های BTC دارد، اتریوم نیز همین کار را برای اتر انجام می دهد. این ویژگی باعث می شود تراکنش های اتر شفاف و مقاوم در برابر تقلب باشند و اعتماد در سیستم را تضمین کنند.

۳. در شبکه اتریوم، اتر به عنوان واسط مبادله عمل می کند و برای پرداخت هزینه های محاسباتی که به صورت گس (Gas) شناخته می شود، به کار می رود. این هزینه ها توسط اعتبارسنج ها دریافت می شوند که برای تایید و ایمن سازی تراکنش ها در شبکه فعالیت می کنند.

۴. سیاست پولی Ethereum دارای عناصر تورمی و ضد تورمی است. هنگام ایجاد بلاک جدید، واحد های جدید اتر تولید می شوند که تورم را کنترل می کنند. بخشی از کارمزدهای تراکنش نیز سوزانده می شود تا از چرخه خارج شود که این مسئله می تواند در طول زمان عرضه کلی اتر را کاهش دهد.

۵. برای ایمن سازی شبکه، شرکت کنندگان مقداری از اتر خود را به عنوان وثیقه در شبکه قفل می کنند که به این فرآیند استیکینگ گفته می شود. این مدل، اساس اجماع اثبات سهام (PoS) اتریوم است و شرکت کنندگان را به حفظ امنیت و یکپارچگی شبکه ترغیب می کند.

۶. اتر می تواند به واحدهای کوچکتری تقسیم شود تا تراکنش های دقیقتر حتی با مقادیر کم امکان پذیر باشد. دو واحد متداول در این زمینه عبارتند از:

• وی (Wei): کوچکترین واحد اتر که معادل یک کوینتیلیونیم (۱^-۱۰^۱۸) اتر است.
• گووی (Gwei): برای پرداخت هزینه های گس استفاده می شود و معادل یک میلیارد وی یا ۱^-۱۰^۹ اتر است.

این واحدها مدیریت مقادیر کوچک را در تراکنش های با حجم بالا و هزینه کم آسان می سازند.

استانداردهای توکن اتریوم: تسهیل مدیریت دارایی های دیجیتال

اتریوم استانداردهای مختلفی برای توکن ها ایجاد کرده که هر یک برای پشتیبانی از دارایی ها و کاربردهای دیجیتال مختلف طراحی شده اند. این استانداردها به عنوان الگوهایی عمل می کنند که قوانین ایجاد و مدیریت توکن ها در شبکه اتریوم را تعریف می کنند. در این بخش به پرکاربردترین استانداردها و کاربردهای پرداخته ایم.

توکن های ERC-20: استاندارد توکن های قابل تعویض

ERC-20 رایج ترین استاندارد توکن در اتریوم است که برای ایجاد توکن های قابل تعویض (یعنی توکن های یکسان که قابلیت جابجایی دارند - توکن های معمولی) استفاده می شود. هر توکن ERC-20 بر اساس اصول یکسانی عمل می کند که انتقال، ذخیره سازی و تبادل آنها را در کیف پول ها و پلتفرم هایی که از این استاندارد پشتیبانی می کنند، آسان می سازد. در حال حاضر توکن های ERC-20 به ستون فقرات حوزه دیفای تبدیل شده اند و برنامه های معاملاتی، وام دهی و استیکینگ را در Ethereum به پیش می برند.

توکن های ERC-721: استاندارد توکن های غیر قابل تعویض

استاندارد ERC-721 برای توکن های غیر قابل تعویض (NFT) طراحی شده است. NFTها توکن های دیجیتال منحصربه فردی هستند که نمی توانند مانند توکن های ERC-20 به صورت یک به یک تعویض شوند. هر توکن ERC-721 دارای یک شناسه منحصربه فرد است که مالکیت فردی یک دارایی خاص را نمایان می سازد. این استاندارد در رشد کلکسیون های دیجیتال، آثار هنری و سایر دارایی هایی که از مالکیت بلاکچین قابل تأیید بهره می برند، نقش اساسی ایفا می کند. توکن های ERC-721 سطح جدیدی از فردیت و مالکیت را به دارایی های دیجیتال وارد نموده و باعث ایجاد ارزش های جدید در هنر، بازی ها و موارد دیگر شده اند.

توکن های ERC-1155: استاندارد چند توکن

ERC-1155 ویژگی های توکن های ERC-20 و ERC-721 را ترکیب می کند و برای ایجاد مجموعه هایی که شامل توکن های قابل تعویض و غیر قابل تعویض هستند، ایده آل است. این استاندارد برای بازی ها و کاربردهای دیگری که کاربران ممکن است به انواع مختلفی از دارایی ها در یک قرارداد واحد نیاز داشته باشند، توسعه یافته است. به عنوان مثال، در یک بازی ویدئویی یک بازیکن ممکن است هم ارز درون بازی (قابل تعویض) و هم اسلحه ها یا زره های منحصربه فرد (غیر قابل تعویض) را در یک قرارداد ERC-1155 مدیریت نماید. ERC-1155 با اجازه دادن به حضور چندین دارایی در یک قرارداد واحد، تعداد قراردادهای مورد نیاز را کاهش داده و معاملات را کارآمدتر و کم هزینه تر می سازد.

آیا اتر (ETH) یک توکن ERC-20 است؟ رفع یک تصور غلط رایج

یک تصور غلط رایج بین عموم کاربران این است که اتر (ETH) یک توکن ERC-20 است. این تصور کاملاً اشتباه است و اتر هیچ ارتباطی با این استاندارد ندارد. چراکه در واقع استاندارد ERC-20 به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا توکن های جدیدی در شبکه اتریوم طراحی کنند؛ اما اتر ارز اصلی اتریوم بوده و Ethereum به طور ذاتی تراکنش های اتر را پیگیری می کند. این ویژگی، رمزارز ETH را منحصربه فرد می سازد. زیرا در این صورت اتر برای مدیریت تراکنش های خود به یک قرارداد هوشمند نیاز نداشته و پروتکل اتریوم خود این کار را انجام می دهد.

ارتقاءها و مراحل توسعه شبکه بلاکچین اتریوم 1.0 و 2.0

اتریوم 1.0 بر اساس مکانیزم اثبات کار (PoW) فعالیت می کرد که مصرف انرژی بالایی داشت و با مشکلات مقیاس پذیری زیادی مواجه بود. با به روزرسانی اتریوم 2.0 و انتقال مکانیزم این پلتفرم به اثبات سهام (PoS)، بهبودهایی در کارایی شبکه، امنیت و مقیاس پذیری از طریق ویژگی هایی مانند زنجیره های شارد (shard chains) ایجاد شد. این ارتقاء گامی کلیدی در توسعه اتریوم برای پذیرش گسترده تر به شمار می رود. جدول زیر تغییراتی که با ارتقاء اتریوم از 1.0 به 2.0 و تغییر مکانیزم این شبکه در آن ایجاد شد را به خوبی نشان می دهد:

مقایسه اتریوم با بلاکچین های دیگر: بیت کوین، سولانا و کاردانو

در کنار اتریوم، سه بلاکچین شناخته شده دیگر نیز وجود دارد که شامل بیت کوین، سولانا و کاردانو می باشد. در این قسمت از سایت صرافی آی او به بررسی و مقایسه اتریوم و هر یک از این شبکه ها پرداخته ایم.

اتریوم در برابر بیت کوین

اتریوم و بیت کوین هر دو از فناوری بلاکچین استفاده می کنند، اما معماری Ethereum قابلیت های محاسباتی بیشتری دارد. زبان برنامه نویسی بیت کوین به عمد محدود و غیر تورینگ کامل است، در حالی که اتریوم با قراردادهای هوشمند تورینگ کامل، توانایی انجام وظایف محاسباتی پیچیده را دارد.

اتریوم در برابر سولانا

سولانا از یک مکانیزم اثبات تاریخ در کنار اثبات سهام استفاده می کند که تئوری توان عملیاتی بیشتری نسبت به پیاده سازی فعلی اتریوم دارد. با این حال مدل امنیتی و تمرکززدایی اتریوم تضمین های قوی تری برای نهایی شدن تراکنش ها و مقاومت در برابر سانسور ارائه می دهد. سولانا با پردازش موازی تراکنش ها در برابر پردازش متوالی اتریوم، تفاوت هایی در مقیاس پذیری و سازگاری ایجاد می کند.

اتریوم در برابر کاردانو

کاردانو معماری لایه ای دارد که لایه های تسویه حساب و محاسباتی را جدا می کند، در حالی که اتریوم این دو عملکرد را در یک لایه واحد ادغام می کند. پروتکل اوروبوروس کاردانو یک سیستم اثبات سهام به صورت رسمی تأیید شده را پیاده سازی می کند، در حالی که پروتکل گسپِر Ethereum بر تحمل خطای بیزانسی عملی با نهایی سازی اقتصادی تمرکز دارد.

خرید، فروش و معامله اتریوم (ETH)

برای انجام معاملات ارز دیجیتال اتریوم (ETH) با کارمزد کم و سرعت بالا، صرافی آی او بستر مناسبی ارائه می دهد. این پلتفرم امکان خرید و فروش ETH را با قیمت های به روز و دقیق فراهم می کند.

خرید اتریوم (ETH)

• ابتدا در سایت صرافی آی او ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
• اطلاعات هویتی خود را ثبت کنید. این فرآیند سریع و ساده است و بلافاصله تأیید می شود.
• یک کارت بانکی به نام خود را در بخش اطلاعات بانکی سیستم ثبت کنید.
• از طریق کارت بانکی یا واریز تتر به کیف پول صرافی آی او، موجودی حساب خود را افزایش دهید.
• جهت خرید سریع اتریوم به منوی معامله آسان بروید. روش پرداخت (تومانی یا تتر) و ارز دریافت کننده (ETH) را انتخاب کنید. با فشردن دکمه خرید، اتریوم به کیف پول شما در صرافی آی او منتقل می شود.
• برای خرید از طریق مارکت، از طریق منوی مارکت ها روی دکمه سبز رنگ معامله مقابل اتریوم کلیک کنید و با قیمت لحظه ای یا دلخواه خود، خرید را انجام دهید.

فروش اتریوم (ETH)

برای فروش ETH، روش مشابهی را باید دنبال نمایید. بدین ترتیب وارد بخش معامله آسان یا مارکت ها شوید و ETH خود را به قیمت فعلی بازار یا قیمت پیشنهادی خود بفروشید. فروش اتریوم در صرافی آی او با کمترین کارمزد صورت می گیرد و بلافاصله پس از تکمیل و تائید تراکنش، معادل ریالی یا تتر به حساب شما واریز می شود.